Om 10.30 uur verzamelende wij dichtbij de parkeerplaats van de eindbestemming in Marken. Wij waren met de bus gekomen vanaf Amsterdam CS. Het was niet zo mooi weer, zoals wij dachten!! Maar met volle vreugd, verheugden wij om een leuke dag ervan te maken.
Nicole en Suzan begeleidde ons groep. Zij gaven ons een rondleiding door het stadje Marken. Nicole gaf aan dat veel inwoners hun was buiten hangen maar op een speciale manier, want zij gebruiken geen wasknijpers of zo genoemde 'roop'. Helaas op dat moment had een mevrouw geen was opgehangen, zo konden wij het van dichtbij niet zien.
Nicole vermeldde dat alle huizen groen zijn geverfd maar zodra je een witte plak ertussen ziet betekent dat de familie welgesteld waren. Wij liepen ook langs een begraafplaats, de meiden gaven aan dat zij geen herdenksteen hebben maar meer paaltjes omdat er vroeg een overstroming was en soms spoelden er gewoon kisten weg. Zo doende konden zij niet meer indentificeren wie wie is.
Bij de haven aangekomen was daar een souvenierwinkel te bezichtigen. Het was namelijk zo dat een meisje daar woonde, zij kwam uit een groot gezin en zij besloot om souveniers te verkopen op de haven. Het werd zo'n een succes dat zij een eigen souvenierwinkel had geopend.
Wij maakten even een stop bij een propellor die was gevonden in het weiland. Wat nu een monument is voor zowel voor de bewoners als voor de nabestaanden. Deze propellor was in gebruik tijdens de Tweede Wereld Oorlog.
Later liepen wij naar de dijk, maar jammer genoeg was daar een stort bui. Wij gingen gelijk naar dekking zoeken en dat moesten wij ter plekke inproviseren. Direct nadat de stort bui verdwijn vertelde Suzan dat daarachter de bossen een vuurtoren is en dat is ook het meest fotograveerde bezienswaardigheid van de Zuiderzee of Ijselmeer.
Daarna besloot iedereen om naar het museum te gaan, daar zag je allemaal folkorische kledingkracht, handarbeid en schilderijen. Je zag veel kledingkracht met de geborduurde intialen op de kraag, zeer indrukwekkend om te zien.
Een vrijwilligster die daar werkt vertelde ons dat de toeristische opkomst begint te groeien vooral jongeren en buitenlandse toeristen bezoeken Marken. Zij zijn zeer trots op hun stadje en hun cultuur. Er werken 50 of 60 vrijwilligers in het museum. Na een half jaar halen zij alle spullen weg en geef het weer aan de eigenaren. Dan hebben zij weer een paar maanden de tijd om het museum schoon te maken zodat het weer open kan voor publiek. De vrijwilligster is toevallig het nichtje van de vrouw die vroeger souverniers verkocht op de haven. Wij hadden een heel leuk gesprek met die aardige vrouw, ze was zeer enthousiaist omdat wij zo geinteresseerd waren over haar stad.
Daarna gingen wij weer naar de haven en kregen onze lunch. Vervolgens vertelde de kapitein nog verhaal. Ik heb nog nooit zo lang gevaren. Wij vaarden twee en half uur en nog met behoorlijke buien over ons heen. Dat ik vond het echt teveel, iedereen voelde zich niet lekker en wij hadden het koud. Conclusie: "ik ben een absolute landmens".
Maar Suuz en Nicole echt goed gedaan!! Ik vond Marken een leuke stadje. Ik heb zeker kennis opgedaan want ik wist totaal niks over Marken. Ik wist niet eens dat Marken tegenover Volendam bevind. Maar nu wel en ik kan nu daarover praten met mijn eigen ervaringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten